W 95 rocznicę śmierci gen. Bronisława Grąbczewskiego rozpoczynamy projekt „Kalendarium życia gen. Bronisława Grąbczewskiego”. Poniższa wersja została opracowana w oparciu o materiały źródłowe i dostępne opracowania, głównie w języku polskim i rosyjskim. Kalendarium będzie na bieżąco uzupełniane i weryfikowane. Tym samym zapraszamy do wkładu w ten projekt. Wszelkie uwagi i komentarze, za które z góry dziękujemy, prosimy przesyłać na adres mailowy Fundacji.

15 stycznia 1855 – przychodzi na świat w Kownatowie, na Kowieńszczyźnie

1873 – zgłasza się na ochotnika do wojska do jednego z pułków lejbgwardyjskich stacjonujących w Warszawie

1874 – rozpoczyna kształcenie w Warszawskiej Szkole Junkrów Piechoty

lipiec 1875 – mianowany oficerem, podejmuje starania o przeniesienie do Azji Centralnej

listopad 1875 – jako chorąży wstępuje do Keksholmskiego Pułku Grenadierów

marzec 1876 – został przydzielony do 14 Turkiestańskiego Batalionu Linowego (był adiutantem gen. Skobolewa  i gen. Witgensteina)

wiosna/lato 1876 – bierze udział w wyprawach do chanatów Chiwy i Kokandu

1878 – uczestnik podboju Fergany, wyprawy ałaskiej i marszu na Samarkandę

1880 – składa raport dowódcy batalionu z prośbą o pozwolenie na kontynuowanie służby w tzw. administracji wojskowo-ludowej

1855 – awansowany na starszego urzędnika przy naczelniku Osz, a następnie zostaje starszym urzędnikiem do specjalnych poruczeń przy wojskowym gubernatorze Fergany

sierpień 1885 – podróż do Kaszgarji (pierwsza dowodzona przez niego ekspedycja, za rezultaty której został odznaczony srebrnym medalem Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego)

1886 – pierwsza drukowana praca Grąbczewskiego (Sprawozdanie z podróży do Kaszgaru i Kaszgarji południowej w 1885 r. )

1886 – wyprawa w góry Tien-szan i do źródeł Syr-darii

grudzień 1887 – w ramach prywatnego 4-miesięcznego urlopu udaje się do Petresburga, celem dokształcenia się z zakresu astronomii i topografii

maj 1888 – tajna misja w Samarkandzie (przekazanie broni i pieniędzy do Afganistanu)

kwiecień 1888 – zostaje wybrany na członka Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego

lipiec 1888 – pod auspicjami Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego rozpoczyna swoją pierwszą wyprawę naukową do chanatu Kandżut

październik 1888 – wyprawa do Wachanu i innych chanatów na pograniczu afgańskim

styczeń 1889 – otrzymuje złoty medal od Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego za ekspedycję do Kandżutu

zima/wiosna 1889 – odczyty o podróży do Kandżutu w Cesarskim Rosyjskim Towarzystwie Geograficznym w Petersburgu, w Moskwie i dla rodziny Aleksandra III, w charakterze gościa rodziny carskiej

1889 – 1890 – ekspedycja do Darwazu, w Pamir, Raksem i do Północno-Zachodniego Tybetu

październik 1889 – spotkanie z Younghusbandem – głównym rywalem w ramach Wielkiej Gry

styczeń 1891 – odczyt z ostatniej ekspedycji w Cesarskim Rosyjskim Towarzystwie Geograficznym, przy publice liczącej ponad 800 osób; audiencja u Aleksandra III, podczas której został uhonorowany i chojnie nagrodzony za swoje zasługi

marzec 1891 – wykład w Akademii Sztabu Generalnego – „Nasze interesy w Pamirze”

1891 – 1895 – uczestnik uregulowania kwestii pamirskiej, naczelnik powiatu oszańskiego

1893 – jako naczelnik powiatu w Osz nadzorował przebudowę górskiego szlaku (przez przełęcz Tałdyk) na drogę kołową potrzebną dla celów wojskowych

1896 – 1903 – komisarz pogranicza amurskiego oraz komisarz generalny Kwantungu w południowej Mandżurji

1903 – 1906 – gubernator astrachański i hetman tamtejszych wojsk kozackich

1907 – mianowany naczelnikiem zarządu cywilnego kolei wschodnio-chińskiej w Harbinie, gdzie pełnił również obowiązki gubernatora

sierpień 1907 – dzięki jego wstawiennictwu zatwierdzono statut stowarzyszenia „Gospoda Polska” w Harbinie

1908 – jako przedstawiciel Rosyjskiego Czerwonego Krzyża bierze udział w wojnie hiszpańsko-marokańskiej

1910 – osiada w Warszawie jako dymisjowany generał dywizji

1914 – w chwili wybuchu wojny światowej przymusowo ewakuowany, udaje się do Petersburga, poczem osiada w Anapie nad Morzem Czarnym, gdzie zastaje go rewolucja bolszewicka – jako delegat rządu Denikina odbywa ostatnią podróż na Syberję, przybywa do celu w chwili upadku rządu antybolszewickiego;

1920 – przez Japonię, Cejlon, Londyn powraca do Polski i zajmuje się opisywaniem swoich podróży

wiosna 1920 – zostaje przyjęty w poczet Polskiego Towarzystwa Geograficznego, dorywczo pracuje w Państwowym Instytucie Meteorologicznym

grudzień 1921 – powołany na członka korespondenta Polskiego Towarzystwa Geograficznego

1922 – pełni funkcję skarbnika Zarządu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

1924 – zostaje wydany pierwszy tom Podróży gen. Grąbczewskiego:  „Kaszgarja. Kraj i ludzie”

1925 – zostają wydane kolejne tomy Podrózy:  „Przez Pamiry i Hindukusz do źródeł rzeki Indus”, „W pustyniach Raskemu i Tybetu” oraz „Wspomnienia Myśliwskie”

27 lutego 1926 – umiera w Warszawie po długotrwałej chorobie